نخست از همه خوانندگان محترم وبلاگ راه کم گذر به خاطر غیبت طولانی عذر خواهی می کنم. باور کنید مشغله کاری وقت و رمقی برای وبلاگ نویسی باقی نمی گذارد. و اما بعد، از همان کودکی به واسطه علاقه فراوان پدر بزرگ و مادر بزرگ فقیدم (روحشان شاد) به خواجه شمس الدین محمد شیرازی متخلص به حافظ، این شاعر بزرگ و پر آوازه، انس و الفت غریبی با خواجه شیراز داشتم و همیشه اشعار ایشان را خوانده و به خاطر می سپردم. لذا به این وسیله دهه حافظ را به تمام ایرانیان شعر دوست تبریک می گویم.

گفتم غم تو دارم گفتا غمت سر آید گفتم که ماه من شو گفتا اگر برآید
گفتم ز مهرورزان رسم وفا بیاموز گفتا ز خوبرویان این کار کمتر آید
گفتم که بر خیالت راه نظر ببندم گفتا که شب رو است او از راه دیگر آید
گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد گفتا اگر بدانی هم اوت رهبر آید
گفتم خوشا هوایی کز باد صبح خیزد گفتا خنک نسیمی کز کوی دلبر آید
گفتم که نوش لعلت ما را به آرزو کشت گفتا تو بندگی کن کو بنده پرور آید
گفتم دل رحیمت کی عزم صلح دارد گفتا مگوی با کس تا وقت آن درآید
گفتم زمان عشرت دیدی که چون سر آمد گفتا خموش حافظ کاین غصه هم سر آید