یک ضرب المثل قدیمی پارسی هست که حتماً همه شما دوستان عزیزم آن را شنیده اید و میگه:

جوجه ها را آخر پاییز می شمارند!

ولی آیا منظور صرفاً معنی ظاهری شماردن جوجه ها است؟

با خودم فکر می کردم که قطعاً معنی عمیق تری در پس این جمله ساده نهفته. آخر پاییز، اول زمستان و مصادف با طولانی ترین شب سال یعنی یلداست. چه فرصت خوبی برای تفکر بهتر در مورد سالی که گذراندیم.

شمارش دلهایی که به دست آوردیم شاد کردیم یا پژمردیم، دلهایی که شکستیم، دلهایی که از ما شکسته شد! خانه هایی که ساختیم، آنها که ویران کردیم!

چه چیزها دیدیم در این یک سال! دلار چهار هزار تومانی و گرانی همه چیز. زلزله و آتش و آدمهای چسبیده به صندلی!

چقدر خوب است در این دراز ترین شب سال که امیدوارم عمر و خوشبختی تمام خوانندگان وبلاگ راه کم گذر به مانند آن طولانی باشد، کمی بیشتر بیاندیشیم.

یلدا بر شما مبارک باد

لطفاً زیر مطلب عشق روزی رهگذر می آید و من ... نیستم نظر بدهید